Endometrioza- jak leczyć?

Jedy­nym lecze­niem endo­me­triozy w przy­padku nie­płod­no­ści jest chi­rur­giczne usu­nię­cie wszyst­kich widocz­nych ognisk endo­me­triozy. Celem jest poprawa płod­no­ści oraz opa­no­wa­nie bólu zwią­za­nego z endo­me­triozą. Chi­rur­giczne lecze­nie jako jedyne popra­wia płod­ność. Także chi­rur­giczne lecze­nie naj­sku­tecz­niej łago­dzi prze­wle­kłe dole­gli­wo­ści bólowe. Lecze­nie to nie należy jed­nak do naj­ła­twiej­szych… Dlaczego?

Osią­gnię­cie powyż­szego celu czę­sto unie­moż­li­wiają, bądź ogra­ni­czają, dwie przeszkody.

Jedną z nich jest trud­ność w odna­le­zie­niu wszyst­kich ognisk endo­me­triozy pod­czas ope­ra­cji. Cho­dzi tu głów­nie o tzw. endo­me­triozę głę­boko nacie­ka­jącą, naj­czę­ściej w prze­gro­dzie odbytniczo-pochwowej (prze­strzeń pomię­dzy pochwą a odbyt­nicą), którą można cza­sem wykryć w bada­niu przez odbyt­nicę, naj­le­piej pod­czas mie­siączki. W ‘Fer­ti­lity Ste­ri­lity’ opu­bli­ko­wano bada­nie, w któ­rym spo­śród 39 pacjen­tek, u któ­rych nie ustą­piły bóle po ope­ra­cji, u 37% stwier­dzono wznowy ognisk endo­me­triozy pod­czas ponow­nej ope­ra­cji. Wznowy poja­wiły się naj­czę­ściej w miej­scu, bądź bez­po­śred­nio obok usu­nię­tej zmiany. U czę­ści jed­nak stwier­dzono ogni­ska endo­me­triozy w miej­scach odle­głych, co potwier­dzało by hipo­tezę, że ogni­ska te były prze­oczone pod­czas pierw­szej operacji.

Kolej­nym pro­ble­mem jest ryzyko zwią­zane z rady­kal­no­ścią ope­ra­cjiCelem lecze­nia ope­ra­cyj­nego jest kom­pletne usu­nię­cie ognisk endo­me­triozy. Nie­stety Ogni­ska endo­me­triozy znaj­dują się cza­sem na pęche­rzu moczo­wym, moczo­wo­dzie, czy jeli­cie. Rady­kalne lecze­nie polega czę­sto na koniecz­no­ści czę­ścio­wego usu­nię­cie jelita, moczo­wodu, czy pęche­rza moczo­wego, co nie­sie za sobą natu­ral­nie ryzyko powikłań.

Lecze­nie endo­me­triozy: tor­biel endo­me­trialna jajnika

Tor­biel endo­me­trialna jest szcze­gólną posta­cią endo­me­triozy. Jaj­nik jest dru­gim naj­częst­szym miej­scem (po otrzew­nej) wystę­po­wa­nia endo­me­triozy. Lecze­nie tor­bieli endo­me­trial­nej, mimo, że jest ruty­nowo wyko­ny­wa­nym zabie­giem, jest dla ope­ru­ją­cego nie lada wyzwa­niem. Czę­stość nawro­tów tor­bieli waha się mię­dzy 9,6 a 45%. Naj­lep­sze wyniki otrzy­muje się, gdy usu­nie się całą torebkę tor­bieli. W tym momen­cie gine­ko­log balan­suje mię­dzy sta­ra­niami kom­plet­nego usu­nię­cia tor­bieli a pozio­mem jatro­ge­nicz­nego zmniej­sze­nia rezerwy jaj­nika. Bada­nia poka­zały, że poziom hor­monu anty-Müllera przy jed­no­stron­nej tor­bieli jaj­nika obniża się o 24%, a przy obu­stron­nej tor­bieli jaj­nika o 67%, co ozna­cza znaczne obni­że­nie rezerwy jajnikowej.

Endo­me­trioza głę­boko naciekająca

Endo­me­trioza głę­boko nacie­ka­jąca obja­wia się naj­czę­ściej nasi­lo­nymi bólami pod­brzu­sza, bole­snymi sto­sun­kami płcio­wymi (dys­pa­reu­nia), oraz nie­płod­no­ścią. Lecze­nie ope­ra­cyjne obej­muje czę­sto rów­nież pochwę, jelito, czy moczo­wody. W więk­szo­ści przy­pad­ków udaje się usu­nąć zmiany lapa­ro­sko­powo, choć w ok. 10% konieczne jest otwar­cie brzu­cha. Ryzyko poważ­nych powi­kłań nie prze­kra­cza zwy­kle 9%.

Konkluzja

Pod­su­mo­wu­jąc lecze­nie endo­me­triozy nie jest łatwe, lecz naj­czę­ściej konieczne. Lecze­nie far­ma­ko­lo­giczne hamuje oś podwzrórze-przysadka-jajnik, tym samym owu­la­cję i unie­moż­li­wia zaj­ście w ciążę. Ope­ra­cji nie należy się bać, ale na pewno trzeba ją dobrze zapla­no­wąć, czę­sto inter­dy­scy­pli­nar­nie razem z chi­rur­gien i uro­lo­giem. Zachę­cam Cię do podzie­le­nia się poni­żej swo­imi doświadczeniami.

Autor lek. Jan Olek

Więcej na stronie autora:

www.fertilitydebate.com

 

POLECAMY